Slapende honden? Wakker maken! Een stabilisatie methode voor vroegkinderlijk, chronisch getraumatiseerde kinderen Sleeping dogs? Wake up! A stabilization method for early, chronic traumatized children

De stabilisatie en behandeling van deze kinderen kan gecompliceerd zijn. Vanzelfsprekend is het creëren van een veilige omgeving en een hechtingsfiguur een eerste stap. Maar wat dan? Deze kinderen functioneren soms ogenschijnlijk goed. Hun vermijdingsstrategieën zijn effectief en ze weigeren om over het trauma te praten of zeggen dat ze het vergeten zijn. Ze hebben er geen last meer van, of ze weten er niks meer van omdat ze een dissociatieve stoornis hebben. Maar de verleiding van de therapeut om dan geen slapende honden wakker te maken is een gevaarlijke. Want onder deze ogenschijnlijk goed functionerende buitenkant, zit een constant alert, angstig en eenzaam kind. Dit kind kan zich niet hechten en dit gebrek aan veilige hechting is verwoestend voor de ontwikkeling. Dit wordt echter vaak alleen zichtbaar door er expliciet naar te zoeken, zeker als er sprake is van dissociatie.

In deze presentatie zal ik toelichten hoe je deze stabilisatiemethode, welke een bewerking is van De drie testen (Spierings, 2008), kunt gebruiken en met name bij dissociatieve stoornissen. Deze methode helpt de therapeut om te beslissen of een kind verdere stabilisatie nodig heeft en hoe dat te bereiken, voordat met EMDR gestart kan worden. Deze workshop is anders dan de presentatie van vorig jaar omdat de focus meer ligt op het toepassen van de methode en dan met name bij dissociatie.

Allereerst begin je natuurlijk met diagnostiek van dissociatie. Door dan de problemen die het kind ervaart te koppelen aan ervaringen in het verleden wordt het kind gemotiveerd voor behandeling. Dan worden de zes stappen van de stabilisatiemethode (veiligheid, rust in het dagelijks leven, hechting verbeteren, emotieregulatie, zelfbeeld en notendop) toegelicht. Dan wordt besproken hoe EMDR kan worden geïntegreerd in een gefaseerde behandeling voor deze kinderen en wat aanpassingen zijn bij dissociatieve stoornissen.

The stabilization and treatment of these children can be complicated. Obviously, creating a safe environment and an attachment figure is a first step. But what then? These children sometimes seemingly functioning properly. Their avoidance strategies are effective and they refuse to talk about the trauma or say they forgot it. They have no more trouble, they know nothing more because they have a dissociative disorder. But the seduction of the therapist and then to wake sleeping dogs is dangerous. For, by this seemingly well-functioning without, is a constant alert, anxious and lonely child. This child can not stick and this lack of secure attachment is devastating for the development. This is often visible only by explicitly to look for, especially when there is dissociation.

In this presentation I will explain how this stabilization method, which is a reworking of the three tests (Spierings, 2008), can use and in particular in dissociative disorders. This method helps the therapist to decide whether a child needs further stabilization and how to reach before EMDR can be started. This workshop is different than the presentation of last year because the focus is more on applying the method and especially for dissociation.

First you start with diagnostics course of dissociation. By then the problems the child experiences to link past experiences, the child is motivated for treatment. Then the six steps of the method of stabilization (safety, peace in everyday life, improve adherence, emotion regulation, and self nutshell) explained. Then discusses how EMDR can be integrated into a phased treatment for these children and what changes in dissociative disorders.

Conference

Dutch

Struik, A. (2011, April). [Sleeping dogs? Wake up! A stabilization method for early, chronic traumatized children]. Presentation at the 5th Vereniging EMDR Nederland Conference, Nijmegen, The Netherlands. Dutch